از مشکلاتی که بسیاری از افراد با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند و حتی در بعضی مواقع روابط اجتماعی و کاری آن‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد تعریق کف دست است. در این اختلال کف دست‌های افراد بیش‌ازاندازه عرق می‌کنند. عامل اصلی تعریق کف دست ارثی نیز می‌باشد که در اعضای دیگر خانواده نیز دیده می‌شود. در اکثر موارد تعریق دست با اضطراب و هیجان بیشتر می‌شود. معمولاً از سنین کودکی یا بلوغ سن شروع تعریق غیرطبیعی کف دست شروع می‌شود اما در برخی مواقع شروع آن تا 20 سالگی به تأخیر می‌افتد. معمولاً افزایش تعریق به‌صورت قرینه در هر دو دست دیده می‌شود و حداقل یک‌مرتبه در هفته اتفاق می‌افتد. بااینکه افزایش تعریق در تمام فصول دیده می‌شود اما در گرمای تابستان می‌تواند این تعریق شدت یابد. می‌توان گفت تعرق در کف دست مشکلی بسیاری از افراد است که می‌شود افراد از دست دادن به دیگران پرهیز کنند. تعریق بیش‌ازحد نه‌تنها می‌تواند ازنظر روحی برای افراد مضر باشد، بلکه به علت این‌که محیط را مرطوب کرده و مکان مناسبی برای رشد عوامل بیماری‌‌زا مانند قارچ است، می‌تواند موجب بیماری‌های پوستی نیز شود. شدت تعریق در افراد مختلف متفاوت است و از خفیف تا شدید متغیر بوده که می‌تواند در موارد شدید بر کیفیت زندگی فرد و عملکرد روزانه وی تأثیر منفی بگذارد.
دلایل اصلی عرق کف دست چیست؟
در برخی مواقع مشکل عرق کردن کف دست از ذهن شما شروع می‌شود. به‌عنوان‌مثال همین‌که می‌خواهید در یک جلسه مهم شرکت کنید و در ذهنتان مرور می‌کنید که «خدا کند عرق نکنم» تعریقتان شروع می‌شود. درواقع در این فرایند ذهنتان به غدد عرق دستور می‌دهد که عرق تولید کنند. برخی از مواقع نیز این تعریق ناخودآگاه صورت می‌گیرد و این بدان معنا است که شما اصلاً در مورد عرق کردن کف دست فکر نمی‌کنید اما دلیلی وجود ندارد که شما عرق نکنید. در بیشتر مواقع تعریق زیاد ناشی از غدد عرق نیست. بلکه به اعصاب مربوط می‌شود. مشکلاتی که در سیستم عصبی وجود دارد باعث می‌شود که اعصاب مغز را به عرق بیندازند، حتی اگر دلیل فیزیکی‌ای برای این کار وجود نداشته باشد.
گلیکوپیرولات (روبینول):
گلیکوپیرولات داروی قدیمی سوءهاضمه است که آثار خوبی بر روی تعریق عمومی بدن دارد. این دارو برای درمان سوءهاضمه مورداستفاده قرار می‌گیرد. اما هنگامی‌که افراد برای اولین بار از این دارو استفاده کردند، متوجه شدند که با مصرف آن دهانشان خشک‌تر شده و تعریق آن‌ها کمتر شده است. به همین علت گاهی اوقات این دارو خوراکی برای درمان تعریق کف دست توصیه می‌شود. البته بسیاری از پزشکان استفاده از این دارو را تنها در شرایطی مجاز می‌دانند که تعریق در مکانی اتفاق می‌افتد که استفاده از محصولات دیگر برای کاهش عرق ممکن نباشد. این دارو قادر خواهد بود که تعریق را کم کند اما باید گفت که تأثیر آن طولانی‌مدت نیست. به‌طوری‌که پس از مصرف این قرص تنها بین ۲ الی ۴ ساعت تعریق دستتان از بین می‌رود و باید یک دوز دیگر از دارو را استفاده کنید تا مجدداً شروع به تعریق نکنید.
درمان بوتاکس برای تعریق:
درمان بوتاکس باعث متوقف شدن فعالیت غدد ترشح می‌شود. زمانی که بوتاکس به پوست دست تزریق می‌شود، مانع از تحریک ترشح غده از طریق اعصاب می‌شود. معمولاً این روش را برای کاهش عرق زیر بغل نیز استفاده می‌شود. اما دوزهای بالای آن برای درمان تعریق دست مفید است.
این سم با تزریق به غدد وارد می‌شود و باعث ازکارافتادن آن‌ها می‌شود. درمان تعریق دست به کمک تزریق بوتاکس کمی دردناک است اما تأثیرات آن سال‌ها باقی می‌ماند. بسیاری از افراد معتقدند که درد حاصل از انجام این روش ارزش آن را دارد که بدنشان به مدت طولانی خشک و بدون عرق بماند.
ازلحاظ علمی ثابت‌شده درمان تعریق بیش‌ازحد با بوتاکس باعث افزایش بهره‌وری فرد در حین انجام کار می‌شود. عرق کردن یکی از مکانیسم‌های ضروری بدن برای کنترل دمای بدن می‌باشد؛ اما بوتاکس تنها به بخش‌هایی تزریق می‌شود که سهمشان در تعریق کلی بدن اندک و ناچیز است. آمار و ارقام نشان می‌دهد، تکرار تزریق بوتاکس هیچ خطری در پی ندارد و به تداوم هر چه بیشتر و نتایج طولانی‌مدت کمک می‌کند و باعث می‌شود نشانه‌ها و علائم تعریق زیاد به‌طور چشمگیری بهبود یابد و کیفیت زندگی فرد دوچندان شود. باید گفت که بدن کاهش تعریق پس از تزریق بوتاکس را در قسمت‌های دیگری جبران می‌کند، که این مسئله نیز به‌نوبه خود مشکلی به وجود نخواهد آورد.
تأثیر بوتاکس در درمان تعریق بیش‌ازحد کف دست بین 80 الی 90 درصد گزارش‌شده است اما تزریق بوتاکس می‌بایست هر 6 ماه تکرار شود. می‌توان از بوتاکس برای درمان تعریق سروصورت هم استفاده کرد؛ تکنیک تزریق این ناحیه به مهارت و تخصص ویژه‌ای نیاز دارد.
باید در نظر داشت که تزریق بوتاکس علاجی برای تعریق بیش‌ازحد نیست؛ بلکه با تزریق بوتاکس نشانه‌های این بیماری به‌تدریج و با مرور زمان از بین می‌روند و مجدداً بازمی‌گردد. برای حفظ و ماندگاری این شرایط باید تزریق به‌طور مرتب تکرار شود. فاصله زمانی بین تزریق‌ها بین 7 الی 16 ماه متغیر است.